HISTORIE
Aan de Hoofdweg 80 bevindt zich het zwembad van Veenhuizen. Vele Veenhuizers hebben nog mooie herinneringen aan dat bad. De verpleegden hebben het zwembad gegraven, de kinderen van de ambtenaren leerden er zwemmen en een verpleegde die ervaring had als badmeester hield toezicht.
In 1935-36 werd het zwembad verbeterd. Het zwembad kreeg een springtoren en kleedkamers en richtten de ambtenaren een zwemvereniging op. De zwemvereniging zorgde voor een badmeester die toezicht hield en zwemles gaf. De bassinwanden waren gemaakt van houten palen tot 1.00 meter beneden het maaiveld. Daarboven was een betonnen wand als grondkering en bassinwand. Het diepe bassin was 21 x 40 meter en gescheiden door houten brug van het ondiepe bassin welke een afmeting van 15 x 15 meter had. Voor de opening in ieder seizoen werden enige vrachten zand over de bodem van het ondiepe bassin uitgespreid, het diepe bassin had een modderige bodem waarop een weelderige plantengroei aanwezig was en waarin honderden vissen leefden.
Op 17 juni 1936 werd een bestuur gekozen, bestaande uit zeven leden en op 20 juni werd het bad feestelijk geopend door de vrouw van de toenmalige hoofddirecteur Weijers. De contributie werd vastgesteld op f 1,50 per gezin voor het gehele zomerseizoen. De eerste badmeester ontving een loon van f 18,00 per week. Het aantal leden bedroeg 183 gezinnen.
Het water werd onttrokken aan de Kolonievaart. Toen dat niet meer verantwoord was, werd een tweetal ontijzeringsbassins aangelegd op de plaats van het huidige parkeerterrein. Deze bassins werden voorzien van opgepompt grondwater en nadat dit water enige dagen aan het zonlicht was blootgesteld kon het via een gotenstelsel als verversing van het zwemwater worden aangevoerd.
Voor die tijd was het zwembad niet meer dan een poeltje dat gegraven was door de verpleegden. Een verpleegde of oud-Indiëganger gaf de kinderen zwemles. De verpleegde droeg daarbij een wit pak. Toen in 1936, aan het einde van het zwemseizoen, een paar grappenmakers de badmeester in het zwembad gooiden, bleek dat de badmeester zelf helemaal niet kon zwemmen. Sinds die tijd werd er toch maar een echte badmeester in Veenhuizen aangesteld.
In 1969 was het zwembad aan een nieuwe opknapbeurt toe. De bassinwanden raakten dermate in verval dat een langer gebruik niet meer verantwoord was. Op dezelfde plaats werden nieuwe bassins aangelegd ,een wedstrijdbad en een recreatiebad. Iets kleiner, maar wel moderner. Het troebele water uit de Kolonievaart werd vervangen door helder en verwarmd leidingwater. Het bleef alleen beschikbaar voor de ambtenaren en hun gezinnen, het was dus geen openbaar zwembad. Vanaf 1955 wordt oogluikend toegestaan dat niet alleen “personen die wat kerk en school betreft bij Veenhuizen horen” worden toegelaten, maar dat i.v.m. de financiën ook mensen van buiten het dorp welkom zijn. Dat besluit wordt tot op de dag van vandaag gehandhaafd, (niet meer oogluikend) waardoor het thans een openbaar zwembad is. In steeds grotere getale weet het zwembad gasten aan te trekken. De kleinschaligheid en de gemoedelijke sfeer wordt alom geroemd.
In 1984 was er even onduidelijkheid over het voortbestaan van het zwembad, omdat de geslotenheid van het gevangenisdorp Veenhuizen werd opgeheven en het zwembad niet langer onder Justitie viel. In 1992 is het zwembad van Justitie overgenomen door Stichting Zwembad Veenhuizen. Stichting en bevolking voerden vervolgens samen actie om gelden te genereren om het bad open te houden. Tot op heden lukt dat, mede dankzij een jaarlijkse subsidie van de gemeente Noordenveld, nog steeds.
